Reacties op media

Leeuwarder courant: 29 november 2011:"Onduidelijkheid over afschieten zwerfkatten"

Jagers in Nederland schieten zo'n 14.000 katten per jaar. Dit aantal is
overigens al jaren ongeveer stabiel. Dit doen jagers niet op eigen
initiatief, maar op verzoek van de provincie (in ons geval de provincie
Friesland). De provincie is dus degene die besluit of zwerfkatten een
probleem vormen in de natuur, en of hierop actie ondernomen moet worden.

De meeste kattenliefhebbers gaan op een hele bewuste manier met hun
huisdieren om. Helaas geldt dit voor alle kattenbezitters. Om een voorbeeld
te geven: Ieder jaar blijven na afloop van de zomervakantie honderden katten
achter op de Waddeneilanden. Soms zal dit gebeuren, omdat de deur van de
caravan open stond, en de kat is ontsnapt. Echter, maar al te vaak gebeurt
het ook dat mensen hun huisdier bewust achterlaten op vakantie, omdat ze er
graag vanaf willen. Als we weten dat ieder jaar 50.000 katten worden
afgeleverd bij het asiel (wat de eigenaar van de kat geld kost), dan is het
niet zo raar om aan te nemen dat minstens een even groot aantal katten drie
bomen verderop wordt achtergelaten. De Stichting Zwerfkatten Rotterdam heeft
ooit becijferd, dat alleen binnen de grenzen van deze stad ongeveer 30.000
zwerfkatten rondlopen. Nestjes met katten die bij niemand konden worden
ondergebracht. Of concurrerende katten die elkaar het huis uit vochten.

Een kat hoort niet thuis in de natuur. De wet zegt letterlijk dat een
eigenaar van een huisdier verplicht is om te voorkomen, dat zijn dier schade
aanricht in de natuur. Een kat die door zijn baasje bewust in de natuur
wordt achtergelaten, is binnen enkele dagen verwilderd. Katten bezitten een
ongelooflijk aanpassingsvermogen, dat hen helpt te overleven.

Wanneer we de katten in de natuur, zoals in het voorbeeld van de
Waddeneilanden, hun gang zouden laten gaan, zouden zij zich in een razend
tempo voortplanten, en zouden populaties zangvogels, weidevogels, muizen, en
andere kleine diersoorten zwaar onder druk komen te staan. Reden waarom veel
provincies in Nederland een ontheffing afgeven voor het schieten van
verwilderde katten.

Jagers zijn in de regel uitstekend in staat om een zwerfkat van een huiskat
te onderscheiden. Een verwilderde kat vertoont het gedrag van een prooidier.
Wanneer hij door een mens wordt benaderd, 'drukt' hij zich, en maakt zich
klein. Een huiskat daarentegen rent terug naar het huis waar hij woont.
Daarnaast zijn zwerfkatten in de regel iets magerder, en ogen zij minder
verzorgd dan een huiskat. Een goede jager gaat overigens niet over één nacht
ijs, voordat hij een kat schiet. Hij wil immers geen ruzie met de omgeving
waarin hij vaak meerdere keren per week in het veld te vinden is. Daarom
vraagt hij in de regel eerst rond, of de kat in de omgeving bekend is, bv.
bij de boer, op wiens land hij jaagt.

Geen enkele jager schiet graag een kat, omdat altijd het risico op de loer
ligt dat de kat onverhoopt toch bij iemand uit de buurt bleek te horen.
Echter, ondanks dat jagers 14.000 katten per jaar schieten, horen wij
slechts een enkele keer dat toch een huisdier is getroffen. Dit is heel
pijnlijk, dat realiseren wij ons ook.

Het advies dat wij u geven (en dit advies geeft de Dierenbescherming ook),
is uw kat een halsband om doen, zodat hij voor de jager gemakkelijker
herkenbaar is als een huiskat. En wanneer u hieraan een kattenbelletje
toevoegt, doet u ook de natuur een deugd: vogels en muizen worden zo
gewaarschuwd dat er een kat aan komt, en kunnen vluchten. Uw kat komt dan
vanzelf weer thuis om eten te halen, en blijft dus ook een huiskat.